Sikora, Febronia

Pochodząca z Kaszub polska pedagożka, bibliotekarka i działaczka społeczna. Od 1930 r. wraz z mężem przeniosła się z Niepoczołowic na Warmię. Najpierw mieszkali w Wymoju, a następnie aż do wybuchu II wojny światowej w Jarotach (obecnie jest to dzielnica Olsztyna). Wiemy, że w tej drugiej miejscowości Sikorowa pracowała jako bibliotekarka i nauczycielka robótek ręcznych. Niewiele o niej wiadomo (nieznane są fakty z jej dzieciństwa i czasów powojennych). Przed wojną angażowała się w lokalną działalność teatralną, w którą włączała okoliczne dzieci i młodzież. Była też jedną z członkiń objazdowego, działającego na terenie Warmii i Mazur, nauczycielskiego teatrzyku kukiełkowego Bajka, któremu przewodniczył Franciszek Piotrowski. W Jarotach wraz z mężem prowadziła świetlicę, w ramach której organizowano różnego rodzaju akcje mające na celu propagowanie polskiej kultury i sztuki. Była członkinią chóru mieszanego im. Feliksa Nowowiejskiego. Aktywnie uczestniczyła w wydarzeniach działającego w Olsztynie Klubu Polskiego. Z powodu działalności narodowowyzwoleńczej jej mąż spędził prawie sześć lat w różnych obozach koncentracyjnych (ostatnim był obóz Oranienburg-Sachsenhausen koło Berlina). Ona sama część wojny spędziła w Warszawie i w Rakowie. Sikorowa jest autorką wspomnieniowych zapisków zatytułowanych Wspomnienia z Warmii rok 1930–1939, które spisała 48 lat po wojnie.