O samej Barbarze Piotrowskiej niewiele jest informacji. Wiadomo jednak, że jej ojcem był Władysław Rogowski, znany pedagog i działacz społeczno-oświatowy, dr filozofii, dyrektor Państwowego Seminatium Nauczycielskiego w Łowiczu, nauczyciel przyrody w warszawskich gimnazjach: im. Klementyny Hoffmanowej, im. Królowej Jadwigi, im. Joachima Lelewela i im. Stefana Batorego. Publikował swoje wiersze i artykuły m.in. poświęcone sztuce ludowej i zdobnictwu. W 1945 r. aresztowany przez NKWD i deportowany do Rosji. Umarł z wyczerpania w łagrze Baskaja na Uralu w kwietniu 1945 r.
Piotrowska swoją działalność konspiracyjną rozpoczęła w listopadzie 1942 r. w grupie dywersyjnej kpt. „Sęka” (Tomasz Zan), która weszła w skład powstałego właśnie pułku „Motor” (inne nazwy pułku: „Broda”, „Sztuka”, „Deska”), podległego „Kedywowi” (Kierownictwo Dywersji Komendy Głównej AK). W lutym 1945 r. oddział dołączył do 27 Dywizji Piechoty Wołyńskiej.
Jej siostra, Kalina Rogowska-Przecławska, ps. "Kalina", brała udział w Powstaniu Warszawskim jako łączniczka-sanitariuszka (zm. 1972 r.).
