Przyborowska, Maria

Malarka. Córka Józefa Terlicz-Witkowskiego i Anny z Targonich, siostra astrofizyka Józefa Mariana Witkowskiego i prawnika Leopolda Witkowskiego. Początkowo kształcona w ramach nauczania domowego, w latach późniejszych malarstwa i muzyki uczyła się w Wiedniu i w Paryżu. Studentka krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, uczennica Władysława. Jarockiego i Wojciecha Weissa, malarka postimpresjonistyczna, członkini Związku Polskich Artystów Plastyków. Wykonała szereg portretów Rektorów Uniwersytetu Poznańskiego i Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz portrety w Galerii Astronomów w Planetarium Chorzowskim. Jej obrazy znajdowały się także w Watykanie, Stanach Zjednoczonych, Anglii, Francji i Belgii. Autorka obrazów o charakterze religijnym, w 1956 r. podczas pobytu w Sieniawie do tamtejszego kościoła przekazała wizerunek Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny. W 1927 r. wyszła za mąż, ze związku urodziła się córka Maria. Jej mąż, Marcin Przyborowski, oficer wojska polskiego, został zamordowany w kwietniu 1940 r. w Katyniu.