Orłowska, Genowefa

Została deportowana razem z rodzicami i czterema braćmi z Turzyska, pow. Kowel, w dniu 10.02.1940 r., miała wtedy 12 lat i była najstarsza z rodzeństwa. Od września 1940 r. zaczęła chodzić do szkoły sowieckiej – do piątej klasy. Od trzynastego roku życia zaczęła pracować, najpierw przy oczyszczaniu lasu, a potem przy budowie kolei wąskotorowej (Uskaja Żeleznaja Doroga). Jesienią 1944 r. rodzinę wywieziono do woj. chersońskiego, a do Polski wrócili w 1946 r. Przez jakiś czas zatrzymali się we wsi Chrobrów, ale na stałe osiedlili się we wsi Stara Kopernia. W 1948 r. Genowefa wyszła za mąż za osadnika wojskowego, Henryka Lazurka, który zginął tragicznie w 1960 r. Została sama z trojgiem dzieci. Po dwunastu latach wyszła ponownie za mąż.