Autorka urodziła się w roku 1908 w miejscowości Dzisna (dziś obwód Witebski, Białoruś) niedaleko Wilna. Przed wybuchem II wojny światowej zdobyła wykształcenie średnie. Zamężna, dwóch synów (Salomon i Rubin). W czasie wojny straciła matkę, męża i synów.
W roku 1940 wraz z rodziną przeniosła się do Lwowa. Po wejściu do miasta wojsk niemieckich rozdzieliła się z rodziną. Sama ukrywała się "po aryjskiej stronie", synowie pozostali w getcie (rozstrzelani w obozie Janowskim 27 października 1943 roku), mąż w szpitalu (z którego został zabrany i zabity 17 lipca 1942 roku). Matka Autorki zginęła próbując do niej dołączyć w marcu 1942 roku.
17 lipca 1943 roku Autorka została aresztowana i przewieziona do więzienia przy ulicy Łąckiego. Przebywała w celi śmierci. Przewieziona do obozu Janowskiego, zaprowadzona na miejsce egzekucji. Przed śmiercią uratowała ją prośba pewnego SSmana, któremu brakowało ludzi do pracy.
Z obozu Janowskiego przewieziona do miejscowości Pryłuczna, skąd latem 1944 roku, wraz z innymi więźniami, uciekła. Wraz z oddziałem partyzanckim szła w stronę Rumunii. Przebywała w szeregach oddziału do 25 września, kiedy to pierwszemu napotkanemu patrolowi radzieckich żołnierzy jego członkowie złożyli broń.
Wróciła do Lwowa, gdzie prawdopodobnie poszukiwała informacji o rodzinie. Potem przebywała w Krakowie, nie jest jednak jasne czy tymczasowo, czy permanentnie. Jej dalsze losy pozostają niejasne.
