Krzysztof Komeda, właśc. Krzysztof Trzciński (1931-1969), kompozytor i pianista jazzowy, z wykształcenia lekarz. 1952–54 grał w zespole Melomani, 1955 zał. pierwszy w Polsce zespół jazzu nowoczesnego, w którym grał na fortepianie; 1956 sekstet Komeda zdobył srebrny medal na Międzynarodowym Festiwalu Młodzieży w Moskwie i wystąpił z wielkim powodzeniem na I Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Sopocie; w końcu lat 50. Grał z zespołem Jazz Believers, m.in. w Filharmonii Narodowej w cyklu koncertów Jazz w Filharmonii, następnie prowadził inne swoje comba (trio, kwintet), z którymi wykonywał wyłącznie własne utwory; współpracował z trębaczem Tomaszem Stańką i szwedzkim perkusistą Rune Carlssonem; międzynarodową sławę zdobył jako kompozytor muzyki filmowej (1968 wyjechał do Hollywood na 3-letni kontrakt z Paramount Pictures); napisał muzykę do ponad 40 polskich i zagranicznych filmów, m.in. w reżyserii Hoffmana i Skórzewskiego (Prawo i pięść 1964), Morgensterna (Do widzenia, do jutra 1960), Polańskiego (Dwaj ludzie z szafą 1958, Nóż w wodzie 1961, Matnia 1966, Rosemary’s Baby 1968, skąd pochodzi słynna kołysanka), Skolimowskiego (Bariera 1966, Start 1966, Ręce do góry 1967), Wajdy (Niewinni czarodzieje 1960), także Carlsena (Kattorna 1964, Sult 1966, People Meet 1967); inne kompozycje: Memory of Bach (1956, z Milianem), Dwójka rzymska (1958), Moja ballada (1960), Crazy Girl (1961), Etiudy baletowe 1962).