Kaleta, Wiktoria

Urodzona w 1893 roku w Zawojówce (powiat Mińsk Mazowiecki).

Przed wojną, wraz z mężem mieszkała w Warszawie na Okęciu. W tym samym domu prowadzili pralnię chemiczną. Po bombardowaniach z września 1939 roku budynek znacznie ucierpiał, a zniszczenia były tak duże, że pozostali tam jedynymi lokatorami.

Z powodu pracy w sąsiedztwie fabryki Junkers, która zatrudniała pracowników przymusowych z warszawskiego getta, decyduje się namówić męża, by w piwnicy domu urządzić bunkier.

Od początku powstania w getcie warszawskim, aż do samego wyzwolenia ukrywa odpłatnie (choć z pewnymi przerwami) kilkanaście osób.

Po wojnie nadal mieszka w Warszawie.