Gutakowski, Wacław Wiktor

Wacław Wiktor Gutakowski urodził się 7 marca 1779 roku w majątku Góra pod Warszawą, zmarł 27 listopada 1882 roku w Kopaszewie w województwie wielkopolskim. Syn Ludwika Gutakowskiego i Teresy Sobolewskiej. Sprawował szereg funkcji wojskowych, m.in. był pułkownikiem Wojska Polskiego. Należał do sztabu księcia Józefa, z jego polecenia jeździł z depeszami do Drezna i Paryża. Brał udział w bitwie pod Raszynem (1809) i Dohna (1813), gdzie został ciężko ranny. Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. W 1813 roku po kapitulacji Drezna dostał się do niewoli. Następnie sprawował funkcję majora pierwszego pułku strzelców konnych. Był mężem Józefy Grudzińskiej, szwagrem naczelnego wodza, wielkiego księcia Konstantego i adiutantem przybocznym cara Aleksandra I. W 1822 roku sprowokowany do złożenia dymisji, zamieszkał w majątku Ciążeń i Grabica w Wielkim Księstwie Poznańskim. Po śmierci żony (1861) zamieszkał w Turwi, posiadłości generała Dezyderego Chłapowskiego, drugiego szwagra. Po jego śmierci i pożarze w majątku przeniósł się do Kopaszewa, gdzie mieszkał jego siostrzeniec, Kazimierz Chłapowski. Tam też zmarł. Pochowany na cmentarzu we wsi Rąbiń w województwie wielkopolskim.