Gerlecka, Regina

Polska szachistka, pierwsza mistrzyni Polski w szachach. Studentka polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim w latach 1932–1936. Zajmowała się badaniem literatury. Od 1937 r. do 1939 r. pracowała jako nauczycielka w warszawskich gimnazjach im. Królowej Jadwigi i im. Anny Wazówny. W czasie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej była nauczycielką tajnego nauczania. Po wojnie uczyła na Śląsku, zaś od 1949 r. do 1952 r. pracowała w kuratorium oświaty w Łodzi. Od 1952 r. zastępczyni profesora na Uniwersytecie Łódzkim, starająca się o uzyskanie stopnia kandydata nauk. W tym celu pisała pracę pt. „Zarys monograficzny »Tygodnika Powszechnego« z lat 1890–91”. Od 1954 kierowała Zakładem Literatury Polskiej XX w, następnie w 1958 r. zastępczyni profesora i starsza wykładowczyni Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 1969 r. mianowana docentem, od 1973 r. kierowała Zakładem Literatury Polskiej Realizmu i Pozytywizmu Instytutu Filologii Polskiej UMCS.