Autorka sztuk ludowych, folklorystka, dokumentalistka. Urodziła się 14 lipca 1914 roku w Istebnej jako ostatniej, siódme, dziecko. Osiemnaście dni po urodzeniu Zuzanny jej ojciec poszedł na wojnę, z której nie wrócił. Wychowaniem siedmiorga dzieci zajęła się matka. Troje z nich, w tym Zuzannę, posłała do szkoły. Nauczyciel języka polskiego, Paweł Zawada, zachęcił matkę autorki, aby kształciła córkę dalej. Dzięki tej namowie Zuzanna postanowiła dostać się do seminarium nauczycielskiego w Cieszynie. Do szkoły nie została przyjęta, gdyż egzamin ze śpiewu, który zdawała u Jerzego Hadyny, skończył się niepowodzeniem. Ponadto do szkoły zgłosiło się bardzo dużo kandydatek, co miało wpływ na rekrutację. Matka autorki jednak nie zniechęciła się i zapisy do seminarium odłożyła na rok następny. Nie chcąc tracić czasu, swoją czternastoletnią córkę zapisała do szkoły wydziałowej, a następnie do trzyletniej szkoły handlowej. Po ukończeniu szkoły Zuzanna z powodu braku zatrudnienia przez siedem lat pomagała w domu i na gospodarstwie. Po tym czasie otrzymała posadę na poczcie w Wiśle. Naczelnikiem poczty był Friedrich Christen, który wysoko cenił Zuzannę za jej pracowitość i rzetelność. Wielokrotnie wstawiał się za nią, między innymi pomagając jej przenieść posadę z Wisły do Istebnej, następnie wyciągając ją z jednenastodniowego pobytu w areszcie i umożliwiając powrót do pracy na poczcie w rodzinnej miejscowości. Po wyjściu za mąż na krótki czas przeniosła się do Piotrowic (niedaleko Katowic), gdzie jej mąż otrzymał posadę. Po powrocie do Istebnej kształciła się na nauczycielkę, gdyż w Młodej Górze zwolnił się etat w szkole. Ukończyła miesięczny kurs w Rybniku, a potem seminarium nauczycielskie w Gliwicach. W 1961 r. została kierownikiem Zespołu Regionalnego „Istebna”. W 1967 r. przestała pełnić tę funkcję, jednak z zespołem była nadal związana, prowadząc zajęcia dla dzieci.
