Dzieduszycka, Paulina

Pisarka. Staranne wychowanie i wykształcenie otrzymała w domu Wincentego i Katarzyny Karwickich w Krakowie. Podróże, które wraz z nimi odbywała, wpłynęły na jej wyobraźnię i rozwój talentu poetyckiego. W ich domu poznała przyszłego męża, Mieczysława, hrabiego Dzieduszyckiego, również poetę i pisarza, który zajął się ukierunkowaniem poezji młodej narzeczonej. Jej początkowe utwory charakteryzowały się silnym wpływem romantyzmu oraz twórczości Deotymy, od czego głównie próbował odwieść ją Dzieduszycki. Ich ślub odbył się w 1860 r. Małżeństwo dbało o podtrzymywanie patriotycznej atmosfery w domu, bez względu na konsekwencje (np. po uroczystościach w Horodence poetka i jej mąż dostali kary pieniężne za śpiewanie zakazanych pieśni religijnych). Śmierć męża w 1872 r. spowodowała zwrot w działalności literackiej: Paulina skupiła się na utworach prozaicznych, które drukowane były pod pseudonimem Paweł Sas. Wśród opublikowanych utworów znajdują się takie jak: Pan Bekieszko ciceronem, Rycerze mgły, Pucio za granicą, Po przejażdżce, Puchowa poduszka czy Konkury pana Lamberta. Wiele jej utworów do dziś pozostaje nieopublikowanych.