Pamiętnik Jadzi Szyłłejko, cz. 1

Na wewnętrznej stronie okładki znajduje się zapis: „Własność Jadzi Szyłłejko. Wilno ul. Świstopol 32 Kuprianiszki”. Najstarszy wpis pochodzi z 18 maja 1943 r., ostatni z 12 sierpnia 1948 r. Ogólny stan zachowania dobry, jednak widać, że ze środka zostało wyrwanych kilka kart. Pamiętnik ten stanowi dokumentację życia w wojennym Wilnie z perspektywy dzieci (najpewniej nastoletnich). W jednym przypadku wprost miejsce określone jest jako „Wilno w niewoli” (podpisała Zocha, wpis z 4 września 1944 r.). Zdecydowana większość not reprezentuje tematykę patriotyczną: są to zapiski nakazujące zachowanie pamięci o rozdartej ojczyźnie i bycie „wierną córką polskiego ludu”. Pojawiają się także cytaty, np. z „Ody do młodości” Adama Mickiewicza. Obok wpisów związanych z miłością do Polski często zdarzają się wypowiedzi o tematyce religijnej pełniące funkcje kompensacyjne (ich autorki zaznaczają, że Bóg i tak cierpiał bardziej niż wilnianie). Do tekstów załączono wykonane kredkami dziecięce rysunki przedstawiające m.in. symbole Polski walczącej, serce przebite krzyżem, wojskowy samolot, kwiaty z godłem Polski. Podpisy autorek wpisów w dużej części trudne do rozczytania. Można wywnioskować, że były to szkolne koleżanki Jadzi Szyłłejko. Wśród nich wyróżnić można następujące nazwiska/imiona/inicjały: Irena Sz., Zuzanna, Zofia, S. Stankiewiczówna, Kitka Górkowa, A.K., Baśka J., Regina, Zocha.