Kolekcja zawiera 10 kartek/listów Żanny Kormanowej do Heleny Marek napisanych na przestrzeni 26 lat (1952-1978), głównie z Warszawy. Autorka zwraca się do Heleny Marek per Droga Towarzyszko, ale listy dotyczą raczej spraw prywatnych. Jedynie pierwsze wiadomości nawiązują do kwestii służbowych. Pozostałe zawierają najczęściej pozdrowienia z podróży, podziękowania za pamięć, czasem prośbę o kontakt. Obszerniejszy list jest z podróży do Australii (z dn.

Mieszkające w Marsylii (Francja) Simone Kaminer i jej siostra Ida korespondowały z Heleną Marek. Dziesięć wysłanych listów dotyczyło prywatnych spraw. Ida była w bliższych stosunkach z adresatką, w listach zwracała się do niej po imieniu, zaś Simone pisała per pani. W pierwszym liście datowanym na 1964 r. Ida zdała relację z pobytu syna Heleny Marek, Wiktora, we Francji. Odwiedził on Idę i Natana w Marsylii, byli razem na Île d'Yeu, po czym pojechał do Paryża. Po jego powrocie zamierzała go zapoznać z tamtejszą młodzieżą komunistyczną, żeby wyrobił sobie zdanie, jak to wygląda we Francji.

Kolekcja zawiera cztery listy i dwadzieścia trzy kartki pocztowe pisane w formie listów. Korespondencja wysyłana z różnych miejsc, zarówno z Warszawy, jak i z wyjazdów, m.in. z sanatoriów, z urlopów, z wyjazdów służbowych. Autorka zwraca się do Heleny Marek z dużą życzliwością, w bardzo ciepły sposób, co może świadczyć o dużej zażyłości obu kobiet. Duża część korespondencji, zwłaszcza z najwcześniejszego okresu, dotyczy głównie spraw zawodowych.

Wanda Jelicz opisała prywatne rozliczenia pomiędzy nią a Heleną Marek, wobec której miała systematycznie spłacany dług. Ubolewała z powodu choroby męża Heleny i jego pobytu w szpitalu, wyrażając jednocześnie nadzieję, że leczenie odniesie dobry skutek.

Są to dwie kartki pocztowe napisane przez Dobrosławę i Pawła Janikowskich.

- Kartka ze Złotych Piasków w Bułgarii, dn. 4.09.1970 r.

Autorzy wyrażają smutek i współczucie z powodu śmierci męża Heleny, Lucjana. Piszą, że spotkają się 21.09 w Warszawie.

- Kartka z Warszawy, grudzień 1970 r.

Dobrzańscy składają Helenie życzenia świąteczne i noworoczne.

Kolekcję stanowi ą 2 listy i 7 kartek pocztowych, pisane do Heleny Marek z różnych miejsc.

- List – Warszawa, dn. 14.05.1958 r.

List jest pisany przez dwie osoby Lenę i jeszcze jedną kobietę (podpis jest niewyraźny – Ewunia, Emilia?). Dziękują za kartkę i wiadomości (Helena przebywa na kuracji w sanatorium). Piszą o pracach wiosennych na działce, co zostało zrobione i co jest jeszcze planowane. Lenka jedzie dziś do Łodzi.

- Kartka z Bukowiny Tatrzańskiej, dn. 17.08.1958 r.

Kolekcja dwóch kartek pocztowych napisanych przez Marię Fuksową do Heleny Marek.

- Krynica-Zdrój, dn. 15.07.1963 r.

Autorka przebywa na wypoczynku w Krynicy (Dom Wczasowy „Echo”). Podróż miała dobrą (pekaesem), widoki po drodze wspaniałe. Pisze, że mieszka w pokoju z dwoma paniami – towarzystwo znośne. Czuje się dobrze. Dużo przebywa na powietrzu, choć pogoda w kratkę. Jedzenie nie bardzo jej odpowiada. Prosi, żeby pozdrowić tow. Rozenmana i żeby oboje napisali do niej, w miarę możliwości.

- Warszawa, dn. 17.06.1968 r.

Kolekcja obejmuje kilkadziesiąt listów i kartek pocztowych pisanych przez Adelę i Stanisława Dobrzańskich do Heleny i Lucjana Marków w ciągu dwudziestu sześciu lat, między 1959 a 1985 r. Dobrzańscy mieszkali w Szczawnie-Zdroju na Dolnym Śląsku i byli w podobnym wieku jak Markowie. Analiza korespondencji pozwala przypuszczać, że oba małżeństwa łączyła wieloletnia przyjaźń. W listach przekazywano liczne wyrazy serdeczności i troski o zdrowie Marków. Rodziny przesyłały sobie także życzenia z okazji świąt, wzajemnie zapraszały w odwiedziny.

Kolekcję stanowią 2 listy i 3 kartki pocztowe pisane do Heleny Marek.

- List - Warszawa, dn. 6.03.1969 r.

Kolekcję stanowią 3 kartki pocztowe pisane do Heleny Marek w latach 1959-66.

- Berlin, dn. 2.11.1959 r.

Autorka pisze, że miała jechać 1. listopada do Sztokholmu, ale nie chciała zostawić Matki samej. Pojedzie więc 15. listopada  i wg planu do domu wróci pod koniec roku. Pisze, że teatry w Berlinie wschodnim są na bardzo wysokim poziomie. Pyta, co słychać, jak zdrowie. Pozdrawia wszystkich, także w Zakładzie.

- Sztokholm, 19.12.1959 r.

Pozdrowienia ze Sztokholmu i życzenia noworoczne.

- Ciechocinek, 10.07.1966 r.