Autorka – podpisana jako Anna M. z Olsztyna – spisała swoje wrażenia z kilku dni sierpniowych (28–31 sierpnia 1980 r.), kiedy wraz z córką chodziła pod gdańską stocznię, by wyrazić poparcie dla strajkujących. W osobistych zapiskach autorka wspomina niezwykłe poczucie jedności, solidarności i dumy, które wówczas odczuwała oraz wspaniałą atmosferę panującą po ogłoszeniu porozumień. W treści dokumentu znalazły się również szczegóły opisujące sytuację pod stocznią i wyjście stoczniowców.

Fragment dziennika Krystyny Bednarczyk prowadzonego w sierpniu 1980 r. dotyczące wydarzeń podczas fali sierpniowych strajków. Dokument zawiera osobiste zapiski autorki z 19, 25, 27, 29-31 sierpnia, w których komentuje ówczesną rzeczywistość polityczną, wyraża swoje wątpliwości i nadzieje.

Refleksja anonimowej autorki piszącej pod pseudonimem „Diana” na temat wydarzeń sierpniowych i przyszłości narodu polskiego. W przesiąkniętej religijnymi odniesieniami króciutkiej impresji autorka wyraża swoje niepokoje w związku z zaistniałą sytuacją społeczno-polityczną i przepowiada nieuniknioną wojnę z kosmitami, czyli z diabłem.

Dzień z wydarzeń sierpniowych na Wybrzeżu w 1980 r. oczami Elżbiety Czajki, wówczas dwudziestosześciolatki. Autorka szczegółowo opisała 18 sierpnia, dzień, w którym świadomie włączyła się w strajk robotników, dzięki czemu poczuła swoją sprawczość i wartość. Czajka wspomniała o atmosferze wśród strajkujących w jej zakładzie pracy, przemówieniu Lecha Wałęsy oraz własnym zaangażowaniu.

Wspomnienie sierpnia 1980 r., w którym na tle refleksji dotyczących strajków autorka upamiętnia swojego niedawno zmarłego męża. Bronisława Drozd w luźnych i chwilami bardzo emocjonalnych zapiskach porusza bardzo różne wątki, m.in. chorobę męża, pobyt w szpitalu, wspólną przeszłość i wydarzenia sierpniowe, które obojgu pozwoliły oderwać się od trudnych tematów i skupić na przyszłości.

Osobiste refleksje natury ogólnej dotyczące wydarzeń sierpniowych. W zwięzłych zapiskach Genowefa Snopkowska dzieli się spostrzeżeniami m. in. w temacie miłości do ojczyzny (ojczyzna zawsze pisana dużą literą), kondycji młodzieży (beztroskiej i rozpitej) oraz silnymi emocjami towarzyszącymi jej podczas strajków robotniczych.

Wspomnienie Marii Siniarskiej dotyczące strajku robotników na Wybrzeżu w sierpniu 1980 r. Autorka opisuje swój urlop w Stegnach Gdańskich, kiedy stała się mimowolną obserwatorką sierpniowych wydarzeń. Siniarska wspomina m. in. blokadę informacyjną Wybrzeża, zmianę nastrojów społecznych wraz z rozwojem strajku. Zapiski są przy okazji portretem trójmiejskiej codzienności ze strajkiem w tle, autorka przytacza zasłyszane rozmowy i porusza następujące kwestie: m. in. trudności w zaopatrzeniu, , paraliż komunikacyjny, olbrzymie kolejki.

Fragmenty dziennika Anny Powagi dotyczące wydarzeń sierpniowych zawierają zapiski z  15 sierpnia 1980 r. i 17 stycznia 1981 r. Każdorazowo wydarzenia ze świata zewnętrznego są punktem wyjścia do luźnych, filozoficznych rozważań autorki m. in. na temat przyczyn sierpniowego zrywu społecznego. W pracy autorka cytuje m. in. K. Marksa i J. Woronieckiego.

Autorka wspomina okoliczności, w jakich przypadkiem dowiedziała się o strajku, wystąpienia byłego i ówczesnego premiera: Babiucha i Gierka oraz emocje towarzyszące jej podczas dni strajkowych: rosnący pesymizm, niepokój oraz ulgę i radość po zawarciu porozumień.

Gorzkie refleksje anonimowej autorki, piszącej pod pseudonimem „Pesymistka”, odnośnie braku jedności w społeczeństwie w kontekście wydarzeń sierpniowych. Autorka wskazuje na istniejące podziały, brak zaangażowania inteligencji – często przeciwnej strajkującym. Smutne konstatacje Pesymistki pogłębia atmosfera zastraszenia w jej własnym zakładzie pracy, dziwna obojętność ciężko pracujących w paczkarni robotnic z jej zakładu (gdzie autorka jest referentką) oraz zasłyszane rozmowy i opinie znajomych.