W sprawie „chłopczycy” (…)

Relacja dotyczy wydarzeń z lat 1944-1945. Wspomnienie jest zbudowane wokół postaci jednej z nadzorczyń obozu w Płaszowie (w relacji znajduje się jej nazwisko). Z początku autorka opisuje zdarzenie wtargnięcia aufzeherki do ambulatorium. Pojawia się opis niesamowitej wprost ilości przemocy fizycznej, jaką stosowała nadzorczyni. Za jej sprawą Tauba została przeniesiona ze szpitala do pralni. W dalszej części autorka opisuje pewnego ślązaka, również nadzorcę, który dokonywał gwałtów na żydowskich kobietach. Autorka została wezwana do komendanta w charakterze świadkini, lecz bała się podać nazwisk zgwałconych kobiet. Tauba opisuje również inne szykany i przemoc, które padły ze strony nadzorczyni. Relację kończy informacjami na temat swoich kolejnych miejsc pobytu (obozach).