Moje lwowskie wspomnienia

Dokument zawiera wspomnienia Eleonory Bogusz z dzieciństwa, które spędziła we Lwowie, wychowywana przez dziadków, z rzadka odwiedzając rodziców w rodzinnym Zabłotowie. Autorka opisuje swą rodzinę, spacery z dziadkiem, lwowski dom, w którym mieszkała – jego lokalizację, rozkład, wystrój czy nawet funkcje poszczególnych pokojów: „[…] na prawo był pokój babki, siedzącej przeważnie na ceratowej kanapie, bawiącej się czasem z dziećmi w domino. Wygrywający dostawał łyżeczkę miałkiego cukru”. Dzieciństwo autorki, jak sama przyznaje, było mocno przesiąknięte patriotyzmem polskim. Pojawia się on we wspomnieniach w kontekście nauki w gimnazjum, kwestii polskości Lwowa czy wzajemnych relacji pomiędzy np. Polakami a Ukraińcami. Autorka odnotowuje również obserwowane przejawy antysemityzmu, m.in. na uczelniach. Wspomnienia kończą zapiski wzmiankujące okupację Lwowa podczas II wojny światowej.

W tekście pojawiają się fragmenty piosenek lwowskich sprzed I wojny światowej, obrazujące przywoływane przez autorkę przykłady istniejącego równolegle do polskiego patriotyzmu lwowskiego.