Związek Walki Zbrojnej

Konspiracyjna organizacja wojskowa, powołana 13 listopada 1939 r. przez polski rząd na uchodźstwie. 14 lutego 1942 r. przemianowana na Armię Krajową. Na terenie kraju ZWZ dzielił się na sześć obszarów: 1. Warszawa (pod dowództwem Stefana Roweckiego), 2. Białystok (od września 1940 r. pod dowództwem Józefa Spychalskiego), 3. Lwów (pod dowództwem Michała Karaszewicza-Tokarzewskiego, który został aresztowany przed objęciem funkcji), 4. Kraków (od lutego 1940 r. pod dowództwem Tadeusza Komorowskiego), 5. Poznań, 6. Toruń (obydwa nieobsadzone).