Wspomnienie poświęcone Halinie Prószyńskiej, sanitariuszce zmarłej w 1920 r. w Nieświeżu, córce Konstantego Prószyńskiego. Autorka wspomnienia, Wacława Potemkowska, poznała ją 3.07.1920 roku, kiedy Prószyńska miała 22 lata. Potemkowska przybyła do szpitala polowego nr 701, kwaterującego w Bobrujsku, razem z dwiema innymi siostrami-studentkami, w tym z Jadwigą Karwasińską. Autorka szkicu wspomnieniowego była w jednej czołówce z Prószyńską; komendantem jednostki był lekarz – kapitan Aleksander Skowroński.

Tekst dotyczy tworzenia organów władzy komunistów na terenie ówczesnego powiatu pułtuskiego. Autorka bardzo aktywnie uczestniczyła w tym procesie, podobnie jak większość jej rodziny związana była z Polską Partią Robotniczą. Swoją relację zaczyna od momentu wyzwolenia Wyszkowa (4 września 1944 r.), gdzie mieszkała z matką i rodzeństwem (ojciec zmarł w 1940 r.). Jej starszy brat, dwudziestopięcioletni Konstanty Lonca, został członkiem tymczasowego Komitetu Powiatowego PPR i wiceprzewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej. Jesienią 1944 r.

Tekst Filomeny Wnęk to rodzaj konspektu, w którym opisuje swoje życie. Dzieli je na trzy okresy: 1) do 20 roku życia, czyli do zakończenia II wojny światowej, 2) do 55 roku życia – lata aktywności zawodowej, 3) po przejściu na emeryturę. Swą opowieść zaczyna od trudnego dzieciństwa. Dowiadujemy się o śmierci matki, gdy miała zaledwie 7 lat. Filomenę i jej 3 starsze siostry wychowywał ojciec. W rodzinie panowała bieda i niejednokrotnie musiała pracować. Z tego okresu wspomina m.in. zajęcia w Domu Robotniczym, wakacje u bogatej rodziny na wsi.

Kolekcja zawiera 10 kartek/listów Żanny Kormanowej do Heleny Marek napisanych na przestrzeni 26 lat (1952-1978), głównie z Warszawy. Autorka zwraca się do Heleny Marek per Droga Towarzyszko, ale listy dotyczą raczej spraw prywatnych. Jedynie pierwsze wiadomości nawiązują do kwestii służbowych. Pozostałe zawierają najczęściej pozdrowienia z podróży, podziękowania za pamięć, czasem prośbę o kontakt. Obszerniejszy list jest z podróży do Australii (z dn.

Kolekcja zawiera cztery listy i dwadzieścia trzy kartki pocztowe pisane w formie listów. Korespondencja wysyłana z różnych miejsc, zarówno z Warszawy, jak i z wyjazdów, m.in. z sanatoriów, z urlopów, z wyjazdów służbowych. Autorka zwraca się do Heleny Marek z dużą życzliwością, w bardzo ciepły sposób, co może świadczyć o dużej zażyłości obu kobiet. Duża część korespondencji, zwłaszcza z najwcześniejszego okresu, dotyczy głównie spraw zawodowych.

Helena Marek opisuje swoją znajomość z Justyną Sierp, „Justą”.

Wspomnienia Marii Dulęby obejmują lata 1927–1972. Autorka po zdaniu egzaminu dojrzałości w Gimnazjum Zofii Sierpińskiej w Warszawie w 1926 r. rozpoczęła studia na Uniwersytecie Warszawskim (kierunek: filologia polska). Po uzyskaniu dyplomu magistra przez rok pracowała jako nauczycielka na wsi. W latach 1927–1939 była zatrudniona w Szkołach Publicznych Zawodowych Dokształcających w Warszawie. W czasie II wojny światowej zaangażowała się w działalność konspiracyjną Armii Krajowej, m.in.

Stefania Osińska spisała historię powstania czasopisma „Życie Warszawy”. Zgodnie z relacją autorki, funkcjonowanie gazety poprzedzały wydania „Biuletynu", rozklejanego na murach i słupach warszawskiej Pragi. Jak pisze Osińska, decyzja o utworzeniu dziennika zapadła na konferencji Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej (przy wsparciu ówczesnego prezydenta Warszawy Mariana Spychalskiego). 15 października 1944 r., w nakładzie 1500 egzemplarzy, ukazał się pierwszy numer czasopisma.

Opowiadanie ukazuje Hanysa, który dba o warzywa rosnące na jego działce, ale martwi go susza i szkodniki psujące uprawy: pomidory, marchew i groch. Dodatkwoym zmartwieniem są szkody powodowane przez krety. Jedynie kolorowe bratki cieszą jego oko. Ubolewa nad brakiem książek, które lubił czytać w szkole. Potem często pożyczał książki od znajomych, ponieważ nie stać go było na opłacenie składki w bibliotece. Żal mu minionych szkolnych lat, jednak stwierdza, że życie na wsi jest o wiele ciekawsze niż w mieście.

Akcja sztuki dzieje się podczas I wojny światowej. Na drugiej karcie kopii maszynowej znajduje się wykaz postaci.