Refleksje z pracy nauczycielskiej w latach 1948–1977

W konkursowej pracy Jadwiga Czeszyk wspomina okres swojej aktywności zawodowej. Po zdanej w 1946 r. maturze zaczęła pracować najpierw jako sekretarka w Gimnazjum i Liceum Handlowym w Suwałkach, a wkrótce równolegle jako nauczycielka w tej samej placówce. W kolejnych latach kontynuowała naukę, studiując na Akademii Handlowej w Poznaniu, gdzie uzyskała dyplom ekonomistki. Marzyła o studiach polonistycznych, lecz ostatecznie wybrała AH, obawiając się, że jako córka „kułaka” będzie mieć trudności przy przyjęciu na polonistykę. Czeszyk opisuje początki w zawodzie, m.in. zmieniającą się atmosferę w oświacie: od powojennej euforii po efekty przybierającego na sile stalinowskiego terroru, ukazuje również ówczesne warunki pracy nauczyciela i rozumienie misji zawodu nauczyciela przez nią samą oraz związane z tym perypetie (konflikt pomiędzy władzą a ideałami). Autorka niekiedy wzmiankuje o życiu prywatnym (małżeństwo i początki wspólnego życia), jednak osobiste zapiski pojawiają się wyraźnie na marginesie wspomnień nauczycielskich i nawet wówczas odnoszą się do życia zawodowego autorki i jej roli jako nauczycielki. Uczyła geografii, niemieckiego, pracowała w bibliotece w Suwałkach i w Ełku. Po przeprowadzce do Białegostoku zatrudniła się najpierw jako nauczycielka w szkole średniej, później pracowała jako nauczycielka akademicka w Szkole Inżynierskiej oraz Filii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uczyła aż do przejścia na emeryturę w 1977 r. Równolegle z pracą dydaktyczną podjęła pracę naukową. Swoje zapiski Czeszyk kończy refleksją na temat zmiany (na lepsze) sytuacji nauczyciela w latach 80. w porównaniu z okresem, kiedy sama pracowała.