Zofia Macudzińska urodziła się w rodzinie o arystokratycznych korzeniach. Rodzina ze strony matki autorki – Wandy Younga herbu de Lenie – była bogatą rodziną ziemiańską, pochodzącą ze Szkocji, która przyjechała do Polski w XVI w. („za Marii Stuart przybyła do Polski i przyjęła indygenat Polski”). Ojciec autorki, Kazimierz Łączyński herbu Nałęcz, komendant 6 Pułku Ułanów w zaborze austriackim, z racji swej profesji często zmieniał miejsce pracy. Konsekwencją tego były wielokrotne przeprowadzki całej rodziny i dzierżawienie kolejnych majątków (Rzeszów, Równe k. Iwonicza-Zdroju, Zubrza k. Lwowa). Jako dziecko Zofia została umieszczona w klasztornym zakładzie wychowawczym sióstr niepokalanek w Jarosławiu – ojciec nie chciał, aby córka uczęszczała do szkoły w pobliżu miejsca zamieszkania, gdyż wiązałoby się to z koniecznością obcowania z dziećmi wiejskimi. W 1913 r. rodzice przenieśli ją do klasztoru sióstr wizytek w Jaśle, gdzie kontynuowała naukę. Uczyła się w Prywatnym Liceum Żeńskim im. Heleny Kaplińskiej w Krakowie, a po przeprowadzce do Rzeszowa pobierała prywatne lekcje, przygotowując się do matury. Równolegle uczyła się w szkole muzycznej.
W 1919 r. wyszła za mąż za pana A. – dużo starszego od siebie. Zaaranżowane małżeństwo, zawarte pod silną presją rodziców ze względu na majątek i wysoką pozycję społeczną przyszłego męża i wbrew woli autorki, nie przetrwało nawet roku. Jeszcze mieszkając z ówczesnym mężem, Łączyńska zakochała się w Wysockim, z którym planowała wspólną przyszłość i ślub, dlatego też zaczęła myśleć o unieważnieniu swojego małżeństwa. W tym samym roku autorka opuściła małżonka i wróciła do rodziców. Mieszkając w Jaśle, poznała Stanisława Macudzińskiego, starszego o 27 lat architekta i działacza społecznego, który zaczął ją adorować tak udanie, że w końcu zerwała z Wysockim. Po czterech latach trwania procesu rozwodowego Łączyńskiej udało się uzyskać unieważnienie małżeństwa – anulowanie nastąpiło m.in. po przeprowadzeniu procedury „Virgo intacta”, czyli badaniu potwierdzającym dziewictwo autorki. W 1925 r. poślubiła Stanisława Macudzińskiego i osiadła na stałe w Jaśle. Tam zmarła w 1981 r.
Źródło:
1. Zofia, Macudzińska, „Pamiętnik Zofii z Łączyńskich Macudzińskiej” obejmujący okres od końca XIX w. do 1939 r., zbiory archiwum ZNiO.
2. http://www.nieobecni.com.pl/index.php?s=grob&id=150744, dostęp online [22.08.2016]
