Anna Krystyna przyszła na świat w dobrze sytuowanej rodzinie ziemiańskiej. Jej ojciec był lekarzem, przez ok. 50 lat prowadził praktykę lekarską w Przysusze i okolicy.
Uczęszczała do Gimnazjum im. Cecylii Plater-Zyberkówny, później skończyła Wyższą Szkołę Handlową w Warszawie. W latach 30-tych wyszła za mąż za Władysława Hellera, wojskowego, który pracował m.in. w Ministerrstwie Spraw Wojskowych, Mąż wprowadził ją w warszawskie kręgi dyplomatyczne i wysokich wojskowych. Bardzo dobrze się czuła w tym środowisku, prowadząc ożywione życie towarzyskie, wiodąc dostatnie życie u boku inteligentnego i kulturalnego człowieka. Wybuch wojny zrujnował jej szczęśliwe życie: mąż zniknął, piękne mieszkanie, z którego była bardzo dumna, musiała zlikwidować, obawiając się restrykcji ze strony Niemców, zamieszkała razem z pasierbicą Mają u rodziców w Przysusze, którzy zapewniają jej utrzymanie, Próbowała też sama zarobić na swoje potrzeby, robiąc na drutach męskie kamizelki oraz ucząc się wyrabiać pończochy.
W 1944 roku dowiaduje się o śmierci męża, decyduje się wówczas poślubić Zbigniewa Dobrskiego - ich ślub odbywa się 20 września w Przysusze. Mieli problemy lokalowe, trochę mieszkali w domu jej matki, później u stryja Stefana w Skrzyńsku, znów z matką.
W 1967 za pracę dla Wydawnict otrzymała srebrny Krzyż Zasługi, chociaż była bezpartyjna.
W swoich wspomnieniach po latach notuje, że patrząc na siebie widzi dwie kobiety - tę wykwintną przedwojenną, którą się opiekowano i powpjenną, która wie, że nic samo nie przyjdzie, że wszystko trzeba zdobyć własną pracą.
