Hołuj, Eugenia

Urodziła się w Austrii, w wielokulturowej rodzinie. W 1917 r. z bliskimi powróciła do rodzinnego domu w Stryju (obecnie k. Lwowa, Ukraina), gdzie spędziła dzieciństwo i młodość. W 1934 r. ukończyła Seminarium Nauczycielskie w Stryju, następnie rozpoczęła studia w Konserwatorium im. Karola Szymanowskiego we Lwowie, które przerwał wybuch II wojny światowej. Okupację przeżyła w Stryju i we Lwowie, wykonując rozmaite prace. Po zakończeniu wojny została repatriowana do Polski i pracowała w różnych miastach. Była m.in.: kierowniczką szkoły w Budkowicach na Opolszczyźnie, wychowawczynią dzieci w prewentorium w Głuchołazach, pracownica biurową w Ubezpieczalni Społecznej w Nysie. Po ślubie z Tadeuszem Hołujem przeniosła się do Sopotu i pracowała w Teatrze Miniatura we Wrzeszczu, następnie w szkole w Gdyni, dokąd przeprowadziła się wraz z rodziną i mieszkała aż do śmierci w 2005 r. Autorka opowiadań i wierszy, w większości opublikowanych. Wydała trzy tomiki poezji i opowiadań, jest również autorką scenariusza bajki dla dzieci Wspólnymi siłami, nagrodzonego w 1953 r., na podstawie którego powstał krótkometrażowy film rysunkowy. Przez wiele lat prowadziła chór Sonata w Gdyni.