Folman, Rozalia

Autorka urodziła się w 1895 roku w Miechowie. Przed wybuchem II wojny światowej mieszkała w Warszawie z mężem, dwoma synami i córką (młodszy syn – Marek, starszy – Wolf, brak imion pozostałych członków rodziny).

Kobieta przebywała w getcie warszawskim wraz z rodziną. W sierpniu 1942 roku, dzięki pomocy syna, udało się jej zbiec. Przez jakiś czas mieszkała na Bielanach. Po epizodzie związanym z szantażem, na krótko wyjechała z Warszawy. Po powrocie zamieszkała na Żoliborzu, gdzie przebywała do powstania warszawskiego. Opuściła miasto jesienią 1944, zamiast udać się do obozu przejściowego w Pruszkowie, przedostała się do Piaseczna, skąd dotarła do Krakowa.

Po wojnie przebywała w Krakowie. Jej dalsze losy pozostają nieznane.

W czasie wojny zginął jej mąż (deportowany z warszawskiego getta) oraz dzieci, wszystkie związane z działaniami partyzanckimi. Prawdopodobnie ocalała jej synowa i wnuk.