publikacje

Wróć do listy

[Jerzy_Narwańcze, to tak...]

List rozpoczyna Solska od rodzaju pouczenia wobec Żuławskiego: nie powinien sygnalizować w liście, że dzieje się z nim coś, o czym jednocześnie nie pisze. Zapewnia, że bardzo martwi się takimi komunikatami, i prosi, by w następnym liście wyjaśnił jej, co się dzieje. Prośbę motywuje nie tylko własną ciekawością, lecz przede wszystkim względem na niego: nie chce, aby męczył się takim ukrywaniem informacji.

publikacje

Wróć do listy

Dziennik: 27.12.2000–27.09.2001

Dziennik prowadzony od 27.12.2000 do 27.09.2001 r., w Warszawie, Londynie i Sarajewie. Rozpoczęty po dwumiesięcznej przerwie (typowej też dla poprzedniego dziennika). Pierwszy wpis dotyczy przerwania notatek w poprzednim dzienniku, spowodowanego – jak przyznaje autorka – chęcią rozpoczęcia ich w nowym, ładniejszym. Dziennik zawiera w sumie siedemnaście wpisów dziennych.

publikacje

Wróć do listy

[Dziś dopiero piątek...]

Solska rozpoczyna list opisem tego, co robiła między piątkiem a niedzielą. Dużą wagę przywiązuje do opisu pracy w teatrze. Informuje, że miała wiele prób; opisuje sposób wchodzenia w rolę; wspomina o tym, jak godzinami uczy się tekstu i przed lustrem wymawia poszczególne słowa.

publikacje

Wróć do listy

Dzień Zaduszny

Tekst literacki. Narratorka, siedząc w oknie, obserwuje pochód tłumu zmierzającego w stronę cmentarza w Dzień Zaduszny. Pejzaż opisany przy pomocy licznych epitetów swoją aurą koresponduje z istotą święta. Dusza – za sprawą wykorzystanej personifikacji – jawi się jako żywa, cierpiąca istota. Sposób opisu jest pretekstem do rozważań na temat procesu przemijania i śmierci. Fragment: „Siedziałam w oknie patrząc w jesień martwiejącą, w szkielety drzew nagich wcieloną, w obłoczne niebo i tłumu tego pochód poranny. I piłam dziwną woń liści zeschłych, gnijących.

publikacje

Wróć do listy

Wspomnienia Antoniny Górskiej (zeszyt 7)

Antonina Górska opisuje małżeństwo Lucjana Rydla, którego znała osobiście, z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną. Przedstawia zalety tego związku i przytacza anegdoty dotyczące Rydlów. Autorka zastanawia się także nad różnicami w postawach mieszkańców trzech zaborów. Uważa, że Wielkopolska, z której pochodzi, jest zupełnie inna niż pozostałe ziemie polskie. Porównuje Galicję z Królestwem Polskim, przeciwstawiając zachodnią łagodność i wschodnią deprawację. Górska wspomina podróże do Berlina i Belgii.

publikacje

Wróć do listy

W dymie ogniska i w gwarze potoku

Artykuł poświęcony Tatrom w twórczości Andrzeja Struga. Autorka omawia krótko utwory pisarza „Zakopanoptikon” (druk: „Wiek Nowy”, Lwów 1913) i „Wielki dzień” („Kurier Poranny”, Warszawa 1926), w których autor w sztafażu satyry przedstawił środowisko przedwojennego i powojennego Zakopanego: „ochroniarzy, profesorów, taterników, gości dancingowych u Pchełki (Płonki), deszczu, ducha gór i wszelakich dopustów Bożych” (k. 2); „Zakopanego, zalanego falą inflacji, polityki i paskarstwa” (k. 2).

publikacje

Wróć do listy

Dziennik Marceliny Kulikowskiej. 28 VI – 26 IX 1905 r.

Bruliony tekstów literackich, zatytułowane: „Cisza”, „Wspomnienie z Izdebnej”, „Sonet” (wiersze), „Nowelka z wagonu” (proza), napisana w drodze do Monachium 21 września 1905, „Murzyn (obrazek z rzeczywistości, 21 września 1905)”. Na k. 47v: tematy do opracowania i wygloszenia w ramach odczytów ludowych: jeden poświęcony oku, a drugi krwi.

publikacje

Wróć do listy

Dziennik Marceliny Kulikowskiej z lat 1897–1910

Pierwszy wpis z 18/30 czerwca 1897, Piotrówka. Tak jak w poprzednich zeszytach obok datacji znajduje się oznaczenie miejsca, w którym autorka przebywała. Kontynuacja dziennika pod względem treściowym i gatunkowym – takim sam układ notowań, choć zapiski w większości niefaktograficzne, bezczasowe, a autorka zdaje się niemal wyabstrahowana ze swojego środowiska, codziennych i zawodowych czynności (silniejsze osadzenie w rzeczywistości widoczne w notatkach z dwóch-trzech lat przed śmiercią).

publikacje

Wróć do listy

Dziennik: 10.1894–2.1897

Zeszyt z datowanymi zapiskami Marceliny Kulikowskiej zatytułowany Szkice. Duże luki, notowania nieregualrne, niejednolita treść notatek, przez co dziennik z tego okresu nie stanowi pełnego źródła na temat jego autorki i jej biografii. Jest to rodzaj dziennika pisarskiego, który oprócz rejestru treści osobistych służył jako brulion utworów literackich.

publikacje

Wróć do listy

Badanie lekarskie

Akcja opowiadania Hanny Znatowicz Badanie lekarskie toczy się w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück i choć w treści dokumentu nie pada data, dzięki informacjom z innych tekstów autorki dotyczących pobytu w obozie możliwe jest umiejscowienie opowiadanej historii w 1944 r. Tekst jest opisem upokarzającej procedury tytułowego badania, jaką przechodzą nowo przybyłe więźniarki Ravensbrück: kobietom, wszystkim bez wyjątku, nakazywano rozebranie się do naga i wielokrotne okrążanie biegiem dziedzińca obozowego, w obecności obserwujących wszystko kilku młodych esesmanów.

Strony