Wiersze

Lublinianka

Wiersz stroficzny z nieregularnymi rymami.

Odnosi się do tęsknoty autorki za ziemią lubelską. Wspomina ona swoje dzieciństwo. Opisuje okolicę – wygląd wsi lubelskiej. Odtwarza przemierzaną przez siebie drogę do kościoła.

Wiersz z bardzo dokładnymi rymami o niskich walorach lirycznych.

 

Gubernia

Wiersz stroficzny z nieregularnymi rymami.

Jest to wspomnienie przedwojennej Lubelszczyzny, zawiera głównie opisy przyrody. Ostatnia strofa jest wyrazem tęsknoty autorki za okolicą.

 

Moja ziemio

Poświęcony jest uprawie ziemi lubelskiej. W liryku pojawia się informacja o dumie ze swojego chłopskiego pochodzenia.

Wiersz kończy dedykacja: „Pamięci Ojcu swemu”.

 

Kurów 1939

Wiersz stroficzny z nieregularnymi rymami.

Jest to obraz małego sztetla. W liryku pojawia się stereotypowy wizerunek Żyda-nędzarza, zresztą samo miasteczko jest przedstawione właśnie jako brudne i śmierdzące. Co dwie strofy w wierszu pojawia się wykrzyknienie w formie pytania: „gdzieś jest Polsko ukochana!”.

 

Dla Poematu – wojna 1939 r.

Wiersz stroficzny z nieregularnymi rymami.

Wiersz o niskich walorach lirycznych opisujący drugą wojnę światową. Zawiera konstrukcje onomatopeiczne opisujące wybuchy i strzały. Ostatnia strofa zawiera informacje o dzieciach śmiejących się z poddających się hitlerowców.

Koniec wojny opisany jest niczym dar niebios - „aż tu pewnego ranka”.

 

Wiślany brzeg

Wiersz stroficzny z nieregularnymi rymami.

Podmiotem lirycznym jest Wisła, która płynie spokojnie aż do wybuchu wojny. Podczas wojny rzeka staje się świadkinią okrucieństwa. Płyną po niej części ciała, jej koryto rozjeżdżają amfibię a na brzegach leżą martwe, ludzkie ciała.

 

Most

Wiersz stroficzny z nieregularnymi rymami.

Wiersz o zerwanym w Puławach moście i rzece, która zadaje pytania dowódcom kto będzie jej właścicielem. W liryku pojawia się figura żołnierza opłakującego kolegów. Wiersz słaby.

 

Paprocie

Wiersz stroficzny z nieregularnymi rymami.

Opisuje samotne groby partyzantów AK, którzy oddali swoje życie by „bronić Ojczyzny Imię”.

 

Po wojnie 1945 r.

Liryk opisuje rzeczywistość tuż po zakończeniu wojny. Pośród pozrywanych mostów i zardzewiałych czołgów mijali się ludzie wracających z obozów z żołnierzami sterującymi ruchem czołgów.

 

40 lecie PRL

Wiersz stroficzny z nieregularnymi rymami. Wiersz jest opisem krajobrazu 40 lat po wojnie. Opis ten odnosi się do pamięci o śladach wojny, które zostały pochłonięte przez naturę, poza krzyżami nagrobnymi, które stały się elementem krajobrazu.

 

Ostatnie lato w wojnie

Traktuje o walce żołnierzy, ich poświęceniu i śmierci. Wiersz o niskich walorach lirycznych.

 

1 maja 1945 roku. Puławy

Wiersz stroficzny z nieregularnymi rymami. Liryk traktuje o końcu wojny, przybywających do miasta delegatów różnych ugrupowań politycznych. Jako pierwsi dotarli robotnicy-komuniści. Delegaci ci oddają hołd poległym żołnierzom.

 

Polskie wiatraki

Liryk traktuje o powracającym do normy wiejskim życiu po wojnie.