Relacja Berty Very
Berta Vera opisuje zajęcie Beregova przez Niemców (marzec 1944) i wprowadzenie ustaw antyżydowskich: noszenie łat, kontrybucje, wyrzucanie z domów, godziny policyjne ( „od 11 do 6 wolno było wychodzić na ulice”). Kolejne fragmenty zostały opatrzone datami. Kwiecień 1944 – utworzenie getta. Maj 1944 – autorkę wywieziono do Auschwitz. Mieszkała w baraku wraz z Węgierkami, Czeszkami i Rumunkami. Potem została przeniesiona do Birkenau, gdzie przebywała przez trzy miesiące. Wspomina, że na jednej pryczy spało około czternastu kobiet. Zachorowała na szkarlatynę. Sierpień 1944 – transport 1,200 więźniarek z Birkenau do obozów pracy. Autorka trafiła do obozu w Boizenburg. Pracowała w fabryce samolotów i okrętów. Szczegółowo przedstawiła obóz, narysowała odręczną mapę. 28 kwietnia 1945 – przez dwa tygodnie więźniarki nie wychodziły do pracy, w końcu zarządzono ewakuację. W miejscowości Ludwigslust kobiety natknęły się na amerykańskich żołnierzy, którzy mieli już pod opieką innych więźniów z wielu wyzwolonych obozów. Zostały zakwaterowane w niemieckich willach. Przypomina, że alianci: „Nie pozwolili zabierać niem. rzeczy, mówili, że nie zachowywali się po ludzku, ale żądali by więźniowie teraz pokazali, że są ludźmi”.