b.t. [Sznowna Towarzyszko, Dziękuję…]

Dwa listy do Żanny Kormanowej, pisane we wrześniu 1956 r.

Autorka wyjaśnia, że powodem opóźnienia jej przyjazdu do Warszawy były poważne przejścia rodzinne. Żałuje, że jej już nie zastała i nie mogła osobiście porozmawiać. Z listów wynika, że autorka jest maszynistką, która przepisuje teksty Kormanowej. Pisze, że jest w trakcie przepisywania bibliografii i że będzie ona prawdopodobnie gotowa do jej przyjazdu. Zawsze jest rozczulona serdecznością Kormanowej i dziękuje jej za propozycję pożyczki. Ale nie jest jej teraz potrzebna, bo siostra czuje się lepiej. Życzy Kormanowej dobrego odpoczynku i pogody.