Stowarzyszenie Równouprawnienia Kobiet Polskich

Organizacja powstała po rozłamie Związku Równouprawnienia Kobiet Polskich (ZRKP) pod koniec 1907 r. Działaczkami stowarzyszenia były m.in. Ludwika Jahołkowska-Koszutska, Teodora Męczkowska, Cecylia Walewska, Stanisława Popławska, Róża Blunerowa, Zofia Stankiewicz, Wanda Opęchowska. Jeden z punktów statusu Stowarzyszenia formułował cele organizacji następująco: „Szerzenie w społeczeństwie zasady równouprawnienie kobiet z mężczyznami w dziedzinie wychowania, wykształcenia, życia ekonomicznego, w stosunkach obyczajowych, prawnych, społeczno-obywatelskich” oraz dążenie do urzeczywistniania powyższych zasad w praktyce. Cele pokrywały się z ideami ZRKP, ale członkinie Stowarzyszenia podkreślały, że sprawy kobiet nie można oddzielać od innych zasadniczych zagadnień i reform społecznych, które były też potrzebne. Działalność stowarzyszenia koncentrowała się na odczytach, wieczorach dyskusyjnych i pracy propagandowej w prasie. Stowarzyszenie wydawało także serię wydawniczą „Kobieta w życiu społecznym”, która zawierała m.in.: Ideały etyczno-społeczne ruchu kobiecego Teodory Męczkowskiej czy Kobieta jako wychowawczyni Anieli Szycówny. Organizowało także kursy wieczorowe i niedzielne dla pracownic biurowych i fabrycznych, gdzie uczono polskiego, historii, przyrodoznawstwa – zajmowały się tym nauczycielki: Cecylia Walewska oraz Róża Blunerowa. Zajęcia prowadzono w konspiracji, odbywały się w mieszkaniach prywatnych. Stowarzyszenie było wspierane przez Elizę Orzeszkową, Marię Konopnicką, Zofię Nałkowską, Zofię Daszyńską-Golińską, Anielę Szycówną, Natalia Gąsiorowską oraz Stanisława Kempnera, Ludwika Krzywickiego, Stanisława Posnera, Wacława Męczkowskiego, Stanisława Koszutskiego, Henryka Konica, Emila Rappaporta, Józefa Wasowskiego, Wacława Makowskiego, Wacława Łypacewicza. W czerwcu 1907 r. zorganizowano w Filharmonii w Warszawie Zjazd Kobiet Polskich, który był platformą wymiany informacji i doświadczeń między kobietami z Królestwa, Galicji, Poznańskiego i ziem kresowych, przede wszystkim zaś miejscem szerzenia haseł równouprawnienia kobiet (uchwała sekcji prawno-politycznej domagająca się całkowitego równouprawnienia kobiet z mężczyznami we wszystkich dziedzinach życia politycznego, umysłowego, społecznego i obyczajowego przeszła prawie jednomyślnie). Zjazd odbywał się w kilku sekcjach: oświatowej, ekonomicznej, prawno-politycznej i społeczno-etycznej.