Koło Kobiet Korony i Litwy

Koło Kobiet Korony i Litwy powstało ok. 1886. Była to tajna organizacja, która pracowała na rzecz niepodległości; jej celem było budzenia uczuć patriotycznych, obywatelskich i zbliżanie kobiet z różnych sfer i różnych części Polski.

Wystąpiło m.in. z inicjatywą tajnego nauczania, ktore w następnych latach dotarło do coraz większego grona kobiet.

Aktywnymi członkiniami  były: Cecylia Śniegocka, Stefania Sempołowska, Teodora Męczkowska, Cecylia Walewska, Teresa Ciszkiewiczowa, Maria Gomólińska, Waleria Morzkowska Marrené powieściopisarka. W ścisłym kontakcie ze stowarzyszeniem pozostawały Maria Konopnicka i Eliza Orzeszkowa. 

Członkinie koła udawały się do Lublina, Kalisza, Krakowa aby wygłaszać tam wykłady i kolportować nielegalne wydawnictwa. W prawie każdym większym mieście koło miało osoby zaufane wprowadzone w działalność.

Ok. 1896 zebrania Koła odbywały się w każdą niedzielę rano w mieszkaniu Walerii Marrené przy Niecałej 14 w Warszawie.