Praca Marii Kłęk w 11 tematycznych częściach przedstawia losy bliskich Tadeusza Górskiego (1938-2004), dziadka autorki, który jako dwuletni chłopiec został wywieziony z matką i rodzeństwem na Sybir. Treść dotyczy losów pradziadka Józefa – ojca Tadeusza – od obrony Lwowa w czasie II wojny światowej do aresztowania przez NKWD , po którym on sam przepadł bez wieści a jego rodzina została zesłana na Sybir. Autorka ponadto m. in. okoliczności zesłania, warunki transportu i egzystencję na zesłaniu samotnej młodej kobiety z trójka małych dzieci.

Wojenne losy Krystyny Janik spisane przez wnuczkę – Adriannę Janik. Janik przytacza zwięzłe wspomnienia babci, która jako dziecko wraz z rodziną została wywieziona na Syberię. Dokument zawiera fragmenty opisujące m.in. drogę i warunki egzystencji na zesłaniu oraz króciutki, odautorski komentarz otwierający i zamykający wypowiedź bohaterki tekstu.

Janina Klawińsz-Wysoczańska odpowiada na 6 pytań ankiety dotyczącej lat zesłania do łagru (ankiety swojego autorstwa najprawdopodobniej). Pytania poruszają kwestie m.in. emocjonalnego bagażu, jakie niosło ze sobą doświadczenie łagrów, wpływu tego doświadczenia na dalsze życie – po powrocie, niezrozumienia przez osoby niebędące na zesłaniu wielu spraw, które dla autorki były i są niezmiernie istotne, czy takich, których nie są w stanie pojąć ze względu na nieporównywalność swoich przeżyć.

Osobiste wspomnienia gospodyni wiejskiej zawierające wiele intrygujących szczegółów dotyczących wysiedlenia ze wsi należącej do powiatu Dobromil zreazliwaonego w 1940 roku oraz prac przymusowych na Syberii. Warto w tym miejscu wspomnieć, że przymusowe wysiedlenie zostało przeprowadzone na mocy decyzji Rady Komisarzy Ludowych z dnia 05.12.1939 roku. Zgodnie z jej postanowieniami 10.02.1940 roku ówczesne władze wykonały pierwszą z czterech masowych deportacji obywateli polskich wywożąc ich na Sybir.