Pamiętnik konkursowy Krystyny Grudzińskiej skupia się na wspomnieniach z dzieciństwa i dorastania, dotyczy trudnych relacji rodzinnych. Autorka pisze, że gdy miała dziesięć lat, jej rodzice rozwiedli się, ona została z matką, a jej siostra z ojcem. Jako nastolatka przebywała w domu dziecka. Kiedy pisała swój pamiętnik, jej rodzice żyli i mieszkali w tym samym mieście, co ona. Ważnym wątkiem zapisków jest niechęć do rodziców („gdybym mogła, zabiłabym matkę i ojca”).

W czasie II wojny światowej Autorka ukrywała u siebie dwie Żydówki – Lusię Krygier i Rózię Altherr. Jej tekst zawiera wiele informacji na ten temat, podobnie jak wspomnień z okresu wojny. Autorka opisała działania ukraińskich nacjonalistów, w szczególności mordy dokonywane na ludności żydowskiej i polskiej. Wspominała także życie codzienne w Monasterzykach (Ukraina, obwód tarnopolski) i Prudniku.

Tekst powstał w okresie powojennym, obejmuje wydarzenia z lat 1939-1945.