Relacja Tauby Szmaragd

Dokument powstał w Łodzi w 1945 roku, opisuje wydarzenia z okresu od 1939 do 1945 roku.

Relację otwierają informacje o przeżyciach Autorki z getta łódzkiego. Kobieta skoncentrowała się na panujących w dzielnicy warunkach mieszkaniowych i żywieniowych. Opisała także lakonicznie wykonywaną przez siebie pracę – rozbiórkę domów.

Stosunkowo obszerny fragment dokumentu dotyczy okresu likwidacji. Autorka zapisała, że po szperze jej matka została wysłana do "sortowania ziemniaków na placu warzywnym". Sama pracowała w biurze Wydziału Transportowego, później zaś przy ewidencji.