Biblioteka Kórnicka

Jedna z najstarszych bibliotek w Polsce. Została założona w 1828 r. przez Tytusa Działyńskiego, po tym kiedy odziedzyczył on Zamek w Kórniku i zaczął gromadzić w nim prywatny księgozbiór. Zamiarem Działyńskiego, który przeniesienie księgozbioru i archiwum rodzinnego na Zamek w Kórniku poprzedził kilkuletnimi podróżami antykwarycznymi po Europie, było stworzenie „bibliotheca patria”, biblioteki gromadzącej całość materiałów źródłowych do ogólnie pojętej historii Polski. Zgromadził kilkadziesiąt tysięcy książek i rękopisów, prowadził też działalność wydawniczą, wydając zbiory praw litewskich. Jego dzieło kontynuował syn Jan Działyński, który działalność wydawniczą poszerzył o wydawanie podręczników. Ostatni właściciel Kórnika, Władysław Zamoyski, aktem z 1924 r. przekazał cały majątek narodowi jak Zakłady Kórnickie. W 1952 r. instytucja stała się jedną z bibliotek Polskiej Akademii Nauk. W 1957 r. do dyspozycji biblioteki oddano Pałac Działyńskich w Poznaniu. Trzonem kolekcji są starodruki i jeden z najcenniejszych w Polsce zbiór rękopisów. Szczególnie bogate wśród starodruków są zbiory materiałów dotyczących historii parlamentaryzmu polskiego oraz historii protestantyzmu w Polsce.