Apolonia Sobiech w czasie II wojny światowej była przymusową robotnicą. 7 maja 1941 r. wbrew swej woli została zabrana z rodzinnego domu i wywieziona do Niemiec do niewolniczej pracy. Pomimo udanej ucieczki, po 9. tygodniach ukrywania się została aresztowana i ponownie znalazła się w Niemczech. Do końca II wojny światowej niewolniczo pracowała u niemieckiego gospodarza. Po wyzwoleniu, w 1945 r. znalazła się w Lubece, gdzie uczestniczyła w kursie gospodarstwa domowego dla polskich dziewcząt.
