Radzymińska, Józefa

Józefa Radzymińska - poetka, powieściopisarka, tłumaczka, uzyskała stopień plutonowego i tytuł podchorążego (plutonowy podchorąży). Jako poetka debiutowała w 1937 roku w "Nowej Wsi". Studiowała na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Akademii Nauk Politycznych. W konspiracji działała od roku 1939: SZP (Służba Zwycięstwu Polski) i KPN (Kadra Polski Niepodległej). W dniu 12 stycznia 1941 roku aresztowana i do czerwca 1941 przetrzymywana na Pawiaku. Pomimo aresztowania po powrocie z więzenia kontynuowała działalność konspiracyjną. W latach 1943-1944 należała do redakcji pism "Kuźnia" i "Dźwigary". W czasie powstania warszawskiego była łączniczką batalionu "Iwo". Trafiła do niewoli jenieckiej w starlagu Oberlangen. Po wojnie, w latach 1945-1946, pracowała w Polskim Czerwonym Krzyżu we Włoszech. Następnie przebywała w Wielkiej Brytanii i emigrowała do Argentyny. W stolicy Argentyny należała do współzałożycieli Stowarzyszenia Literatów i Dziennikarzy Polskich. Do Polski wróciła w 1962 roku. W kraju działała w Związku Literatów Polskich.