Jabłoński, Witold

Orientalista, sinolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył Gimnazjum im. Emiliana Konopczyńskiego w Warszawie, następnie w 1924 r. studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. Wyjechał do Francji gdzie w 1930 r. ukończył sinologię na Uniwersytecie w Paryżu. W latach 1931-1932 wykładał język i literaturę francuską na Uniwersytecie Tsinghua w Pekinie. W 1933 r. obronił doktorat z filozofii na UW, zaczął pracę jako lektor języka chińskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1935 r. uzyskał habilitację, został docentem Seminarium Orientalistycznego UW. W latach trzydziestych odbył szereg podróży naukowych do Anglii, Stanów Zjednoczonych, Korei i Japonii. W latach 1945-1947 był radcą ambasady RP w Nankinie. W 1947 r. został kierownikiem Katedry Sinologii UW, od 1948 r. jako profesor nadzwyczajny. Na UW pełnił m.in. funkcję Dziekana Wydziału Humanistycznego i Wydziału Filozoficznego. W latach 1950–1957 był przewodniczącym ministerialnej komisji programowej dla orientalistyki. Był też członkiem szeregu towarzystw naukowych, w tym Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego. Zmarł nagle podczas wyjazdu naukowego do Pekinu.