Czechowicz, Józef

Polski poeta awangardowy dwudziestolecia międzywojennego, członek i jeden z założycieli grupy poetyckiej „Reflektor”. Z wykształcenia nauczyciel. W latach 30. skupił wokół siebie pokaźne grono młodych poetów zaliczanych do II Awangardy. Uprawiał lirykę nastrojową i wizyjno-symboliczną sięgającą w sferę mitu, baśni i magii; w ostatnich utworach skłaniał się ku katastrofizmowi. Aktywny uczestnik życia literackiego Lublina, współzałożyciel Lubelskiego Związku Literatów. Zginął w czasie bombardowania Lublina.

Autor m.in. zbiorów wierszy: Kamień (1927), dzień jak codzień (1930), ballada z tamtej strony (1932), w błyskawicy (1934), nic więcej (1936), nuta człowiecza (1939); poetyckich utworów dramatycznych i nowelistycznych, szkiców literackich (Wyobraźnia stwarzająca, 1972), wierszy dla dzieci, przekładów.