Bodalska, Halszka

Niewiele jest informacji na temat Halszki Bodalskiej, niektóre pochodzą z jej listów wymienianych (w 1946 r.) z Tadeuszem Borowskim i krótkiej noty zamieszczonej w książce pt. Niedyskrecje pocztowe. Korespondencja Tadeusza Borowskiego, zabrał, objaśnił i skomentował T. Drewnowski (Warszawa 2001). Bodalska była członkinią „Zet-u" (kryptonim podziemnych organizacji: Wolność i Lud oraz Związku Syndykalistów Polskich) i wraz z Jadwigą Bodalską zajmowała się wyrabianiem fałszywych dokumentów w czasie II wojny światowej. Borowskiego poznała, dołączając do pierwszej grupy studentów Podziemnego Uniwersytetu Warszawskiego. Wysyłała mu paczki żywnościowe do Auschwitz. Stanisława Lewandowska wymienia Halszkę Bodalską jako koordynatorkę, łączniczkę prasową i główną korektorkę w gronie Wydziału Prasy Związku, który zajmował się sprawami wydawniczymi Związku Syndykalistów Polskich, konspiracyjnej organizacji działającej w latach 1941-1945 (zob. S. Lewandowska, Kobiety i dziewczęta w konspiracyjnym ruchu wydawniczym (1939-1945), „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej" 1986, 25/4, s.122; dostęp: http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Kwartalnik_Historii_Prasy_Polskiej/K...). Zaraz po wojnie Halszka Bodalska podjęła pracę w łódzkim oddziale Polskiej Agencji Prasowej.